پروگ استار

نسبت های مالی کلیدی

نسبت‌های مالی کلیدی و نسبت های پوششی

نسبت‌های مالی کلیدی ابزارهایی هستند که برای ارزیابی وضعیت مالی و عملکرد شرکت‌ها استفاده می‌شوند. این نسبت‌ها به تحلیل‌گران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا درک بهتری از سلامت مالی، کارایی، و پتانسیل رشد یک شرکت داشته باشند. در اینجا به توضیح برخی از نسبت‌های مالی کلیدی می‌پردازم:

  1. نسبت جاری (Current Ratio): نشان‌دهنده توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با استفاده از دارایی‌های جاری است.
  2. نسبت آنی (Quick Ratio): مشابه نسبت جاری است اما موجودی‌ها را در محاسبه شامل نمی‌شود، زیرا ممکن است به سرعت به پول نقد تبدیل نشوند.
  3. نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام (Debt-Equity Ratio): نشان‌دهنده میزان استفاده شرکت از بدهی برای تامین مالی دارایی‌های خود است.
  4. نسبت گردش دارایی (Asset Turnover Ratio): نشان‌دهنده کارایی شرکت در استفاده از دارایی‌های خود برای تولید فروش است.
  5. نسبت بازده دارایی (Return on Assets – ROA): نشان‌دهنده توانایی شرکت در تولید سود از دارایی‌های خود است.
  6. نسبت بازده حقوق صاحبان سهام (Return on Equity – ROE): نشان‌دهنده توانایی شرکت در تولید سود برای سهامداران است.

این نسبت‌ها به همراه دیگر نسبت‌های مالی مانند نسبت قیمت به درآمد (P/E Ratio)، سود هر سهم (EPS)، و نسبت سرمایه در گردش (Working Capital Ratio)، اطلاعات مفیدی را برای تحلیل و مقایسه شرکت‌ها فراهم می‌آورند و به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

نسبت‌های مالی کلیدی در تحلیل بنیادی وضعیت شرکت‌ها نقش مهمی دارند و شامل دسته‌های زیر می‌شوند:

  • نسبت‌های نقدینگی: این نسبت‌ها توانایی شرکت در بازپرداخت تعهدات کوتاه مدت و بلند مدت را نشان می‌دهند.
  • نسبت‌های اهرمی و پوششی: این نسبت‌ها میزان استفاده از اهرم مالی و توانایی شرکت در پوشش دادن به هزینه‌های مالی را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
  • نسبت‌های فعالیت یا بازدهی: این نسبت‌ها کارایی شرکت در بهره‌گیری از دارایی‌های خود را مورد سنجش قرار می‌دهند.
  • نسبت‌های سودآوری: این نسبت‌ها میزان سودآوری عملیاتی شرکت را نشان می‌دهند.
  • نسبت‌های ارزش بازار: این نسبت‌ها ارزش بازاری شرکت را با توجه به قیمت سهام و سودآوری مورد بررسی قرار می‌دهند.
همچنین بخوانید :   حسابدارسی چیست و حسابرس کیست

برای مثال، برخی از نسبت‌های مالی رایج عبارتند از:

  • نسبت جاری: نشان‌دهنده توانایی شرکت در پوشش دادن به بدهی‌های کوتاه مدت با استفاده از دارایی‌های جاری است.
  • نسبت سریع (آنی): مشابه نسبت جاری است اما دارایی‌های دشوارتر در نقدشوندگی را حذف می‌کند.
  • نسبت بدهی به سهام داران (D/E): نشان‌دهنده میزان بدهی شرکت در مقایسه با حقوق صاحبان سهام است.
  • نسبت سود به فروش، که به آن حاشیه سود نیز گفته می‌شود، با تقسیم سود خالص بر درآمد حاصل از فروش محاسبه می‌شود. فرمول آن به صورت زیر است:

    در این فرمول، سود خالص به معنای سود باقیمانده پس از کسر تمام هزینه‌ها از درآمد کل است. این نسبت معمولاً به صورت درصد بیان می‌شود و نشان‌دهنده سودآوری شرکت از هر واحد پول فروش است.

این نسبت‌ها به تحلیلگران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا وضعیت مالی شرکت‌ها را بهتر درک کنند و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

نسبت‌های پوششی، مجموعه‌ای از شاخص‌های مالی هستند که توانایی یک شرکت در پرداخت تعهدات مالی خود مانند بهره وام‌ها و سود سهام را ارزیابی می‌کنند. این نسبت‌ها به سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان کمک می‌کنند تا درک بهتری از ریسک مالی شرکت داشته باشند. برخی از نسبت‌های پوششی عبارتند از:

  • نسبت پوشش بهره: نشان‌دهنده تعداد دفعاتی است که سود قبل از کسر بهره و مالیات (EBIT) می‌تواند هزینه‌های بهره را پوشش دهد. فرمول آن به صورت زیر است:

  • نسبت پوشش سود سهام: این نسبت توانایی شرکت در پرداخت سود سهام را با توجه به سود خالص موجود بررسی می‌کند.
  • نسبت پوشش بدهی(Coverage Ratio) : این نسبت توانایی شرکت در پرداخت اصل و بهره بدهی‌های موجود را ارزیابی می‌کند.
  • نسبت پوشش دارایی: این نسبت برای ارزیابی توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های خود با استفاده از دارایی‌هایش استفاده می‌شود.

هر چه این نسبت‌ها بالاتر باشند، نشان‌دهنده توانایی بیشتر شرکت در مدیریت بدهی‌ها و پرداخت تعهدات مالی است. نسبت‌های پوششی بالا می‌توانند نشانه‌ای از سلامت مالی و پایداری شرکت باشند، در حالی که نسبت‌های پایین ممکن است نشان‌دهنده ریسک بالاتر برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان باشند.

مثلاً نسبت پوشش بدهی (Debt Service Coverage Ratio یا DSCR)، که نشان‌دهنده توانایی یک شرکت برای پرداخت تعهدات بدهی خود، از جمله اصل و بهره وام، است، با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

همچنین بخوانید :   اصول حسابداری

                        (کل خدمات بدهی/درآمد عملیاتی خالص)=DSCR

در این فرمول، درآمد عملیاتی خالص به معنای سود قبل از کسر بهره، مالیات، استهلاک و پرداخت‌های اصل وام است. کل خدمات بدهی شامل کل پرداخت‌های اصل و بهره وام در یک دوره مالی می‌شود. نسبت بالای 1 نشان‌دهنده این است که شرکت درآمد کافی برای پوشش کامل تعهدات بدهی خود دارد.

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *