حسابداری دائمی و ادواری دو روش متفاوت برای پیگیری و ثبت تراکنشهای مالی هستند. در اینجا به تفاوتهای کلیدی بین این دو روش میپردازیم:
حسابداری دائمی:
- در حسابداری دائمی، تراکنشهای خرید و فروش به صورت لحظهای و همزمان با وقوع در سیستم حسابداری ثبت میشوند.
- این روش به مدیران اجازه میدهد تا تغییرات را به سرعت تشخیص دهند و واکنش مناسب نشان دهند.
- حسابداری دائمی برای کسبوکارهایی با نیاز به اطلاعات دقیق و بهروز مناسب است، مانند صنایع مالی و بورس.
- این روش نیاز به نگهداری سوابق مستمر موجودی کالا دارد و برای کالاهای گرانقیمت مانند اتومبیلها و جواهرات مناسب است.
حسابداری ادواری:
- در حسابداری ادواری، تراکنشها در طول دوره مالی ثبت نمیشوند و موجودی کالاها در پایان دوره مالی با شمارش فیزیکی و ارزشگذاری بهروز میشود.
- این روش برای کسبوکارهایی که به تهیه گزارشات مالی دورهای و مدیریت مالی دقیق نیاز دارند مناسب است.
- حسابداری ادواری برای کسبوکارهایی با کالاهای نسبتاً ارزانقیمت مانند خواربارفروشیها، رستورانها و فروشگاههای زنجیرهای کوچک مناسب است.
به طور خلاصه، انتخاب بین این دو روش بستگی به نوع و اندازه کسبوکار، نیازهای مالی آن، و میزان دقت و بهروز بودن اطلاعات مورد نیاز دارد. حسابداری دائمی اطلاعات دقیقتر و بهروزتری ارائه میدهد، اما پیچیدهتر و هزینهبرتر است. در حالی که حسابداری ادواری سادهتر و کم هزینهتر است، اما اطلاعات کمتری در طول دوره مالی ارائه میدهد.
تفاوتهای حسابداری دائمی در برابر تغییرات سریع قیمتها به چند جنبه اصلی مربوط میشود:
حسابداری دائمی:
- در حسابداری دائمی، تغییرات قیمت به صورت لحظهای در سیستم ثبت میشوند و مدیریت میتواند بلافاصله از این تغییرات آگاه شود.
- این سیستم امکان پیگیری دقیقتر و سریعتر تغییرات قیمت را فراهم میکند و به کسبوکارها کمک میکند تا در برابر نوسانات بازار واکنش نشان دهند.
تغییرات سریع در قیمتها:
- در شرایطی که قیمتها به سرعت تغییر میکنند، حسابداری دائمی میتواند به کسبوکارها کمک کند تا از زیانهای احتمالی جلوگیری کنند و فرصتهای سودآور را شناسایی کنند.
- با این حال، این سیستم نیاز به منابع و تکنولوژی پیشرفتهتری دارد تا بتواند اطلاعات را بهروز و دقیق نگه دارد.
در مقایسه، حسابداری ادواری ممکن است در برابر تغییرات سریع قیمتها کمتر مؤثر باشد، زیرا اطلاعات مالی فقط در پایان دورههای مالی بهروز میشوند و ممکن است نتوانند تغییرات قیمت را به سرعت منعکس کنند. این میتواند به کسبوکارها در تصمیمگیریهای مالی و مدیریت موجودی کمک کند، اما ممکن است در شرایطی که نیاز به اطلاعات فوری وجود دارد، کمتر کارآمد باشد.
برای پیادهسازی حسابداری دائمی در کسبوکار خود، مراحل زیر را دنبال کنید:
- نرمافزار حسابداری: انتخاب یک نرمافزار حسابداری که از سیستم دائمی پشتیبانی میکند.
- آموزش کارکنان: آموزش کارکنان برای استفاده صحیح از نرمافزار و درک مفاهیم حسابداری دائمی.
- سیستمهای کنترل داخلی: ارتقاء سیستمهای کنترل داخلی برای نظارت دقیق بر تراکنشها و موجودیها.
- ثبت لحظهای تراکنشها: اطمینان از ثبت لحظهای تمامی تراکنشهای خرید و فروش در نرمافزار.
- شمارش دورهای موجودی: انجام شمارش فیزیکی دورهای موجودی کالا برای تطابق با سوابق نرمافزار.
- بررسی و تحلیل گزارشات: استفاده از گزارشات تولید شده توسط نرمافزار برای تحلیل عملکرد مالی و مدیریت بهتر کسبوکار.
این مراحل به شما کمک میکنند تا یک سیستم حسابداری دائمی مؤثر و دقیق را در کسبوکار خود پیادهسازی کنید.
حسابداری دائمی میتواند به چندین روش به کاهش خطا در ساماندهی مالی شرکت شما کمک کند:
- ثبت لحظهای تراکنشها: با ثبت فوری تراکنشها، احتمال خطاهای ناشی از فراموشی یا دوبارهکاری کاهش مییابد.
- دقت بالا: حسابداری دائمی از دقت بالایی برخوردار است، زیرا هر تراکنش به صورت جداگانه بررسی و ثبت میشود.
- کنترل موجودی: با نظارت دقیق بر موجودیها، احتمال خطا در شمارش و ارزیابی داراییها کاهش مییابد.
- گزارشدهی بهروز: ارائه گزارشهای مالی بهروز به مدیریت اجازه میدهد تا تصمیمات مبتنی بر اطلاعات دقیق و کنونی بگیرد.
- تسهیل در ردیابی خطاها: در صورت بروز خطا، ردیابی و اصلاح آنها در یک سیستم دائمی آسانتر است.
با استفاده از این روشها، حسابداری دائمی به شما کمک میکند تا سیستم مالی شرکت خود را بهطور مؤثرتری مدیریت کنید و از بروز خطاهای مالی که میتواند به شرکت آسیب برساند، جلوگیری کنید.
حسابداری دائمی برای کسبوکارهایی که نیاز به اطلاعات دقیق و بهروز دارند، بسیار مناسب است. این شامل موارد زیر میشود:
- صنایع مالی و بورس: که نیاز به پیگیری دقیق تراکنشها و موجودیها دارند.
- فروشگاههای زنجیرهای بزرگ: که موجودی دقیق و بهروز از کالاها را نیاز دارند.
- رستورانهای معروف: که باید موجودی مواد غذایی و کالاها را بهطور دقیق مدیریت کنند.
- کسبوکارهای گسترده: که در طول روز گردش مالی زیادی دارند و نیاز به گزارشگیری لحظهای از موجودی کالاها دارند.
این روش حسابداری به کسبوکارها امکان میدهد تا با دقت بیشتری موجودیها و گردشهای مالی خود را مدیریت کنند و در نتیجه، تصمیمگیریهای مالی بهتری داشته باشند.
در حسابداری دائمی و ادواری، نحوه ثبت سند به شرح زیر است:
حسابداری دائمی:
- هر تراکنش خرید یا فروش بلافاصله در حساب موجودیها ثبت میشود.
- در هر فرآیند خرید و فروش، حساب موجودی کالا بدهکار یا بستانکار میشود.
- مانده حساب موجودی کالا باید در هر لحظه بهای تمام شده کالا را نشان دهد و برای این منظور، سوابق مستمر خرید و فروش کالا باید نگهداری شود.
ثبت خرید:
موجودی کالا (بد)
شخص (بس)
ثبت برگشت از خرید
شخص (بد)
موجودی کالا (بس)
ثبت تخفیفات نقدی خرید
شخص (بد)
موجودی کالا (بس)
ثبت فروش
شخص (بد)
فروش (بس)
بهای تمام شده کالا فروش رفته (بد)
موجودی کالا (بس)
ثبت برگشت از فروش
برگشت از فروش و تخفیفات (بد)
شخص (بس)
موجودی کالا (بد)
بهای تمام شده کالا فروش رفته (بس)
حسابداری ادواری:
- تغییرات ریالی موجودی کالا در طول دوره مالی در حسابداری منعکس نمیشود.
- فقط در انتهای دوره مالی، موجودی پایان دوره شمارش و معادل ریالی آن در حسابداری ثبت میشود.
- مبلغ موجودی کالا در اول دوره حذف و مبلغ موجودی کالای پایان دوره در حساب بدهکار میشود.
ثبت خرید
خرید (بد)
شخص (بس)
ثبت برگشت از خرید
شخص (بد)
برگشت از خرید و تخفیفات (بس)
ثبت تخفیفات نقدی خرید
شخص (بد)
تخفیفات نقدی خرید (بس)
ثبت فروش
شخص (بد)
فروش (بس)
ثبت برگشت از فروش
برگشت از فروش و تخفیفات (بد)
شخص (بس)
نکات مهم
- در روش دائمی ثبتی برای پایان دوره وجود ندارد چون در تمام طول دوره با تغییرات مربوطه حساب موجودی کالا نیز تغییر کرده است. فقط یک ثبت نهایی برای منتقل کردن حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته به حساب خلاصه سود و زیان وجود دارد.
- در روش دائمی برای فروش و برگشت از فروش دو ثبت حسابداری انجام میشود مانند آنچه در بخش نحوه ثبت سند توضیح داده شد
- در روش ادواری موجودی کالا در پایان دوره و با انبارگردانی مشخص میشود
- برای گرفتن گزارش سود و زیان در روش ادواری ابتدا باید موجودی کالا پایان دوره مشخص شود.
- در روش دائمی سرفصل حسابی برای “خريد و تخفيفات و برگشت از خريد” تعریف نمیشود.
- در روش ادواری سرفصل حساب “موجودی کالا” گردش ندارد و برای ثبت حسابداری فاکتورهای خرید کالا از حساب “خرید” استفاده میشود.
این دو روش برای کنترل و مدیریت موجودی کالا در کسبوکارهای مختلف به کار میروند و انتخاب روش مناسب بستگی به نوع و اندازه کسبوکار دارد.
مثال: اگر کالایی برابر ۳۰ واحد باشد و بهای تمام شده آن ۱۰۰۰ ریال باشد و در طول یک ماه ۲۰ واحد از این کالا به قیمت ۱۲۰۰ ریال بفروش برسد ثبت آن به صورت زیر می باشد:
- خرید کالای تجاری در سیستم ادواری
سند حسابداری خرید روش ادواری :
خرید کالا (بد) ۳۰،۰۰۰
وجوه نقد(بس) ۳۰،۰۰۰
- خرید کالای تجاری در سیستم دائمی
موجودی کالا (بد) ۳۰،۰۰۰
وجوه نقد (بس) ۳۰،۰۰۰
*بستانکار می تواند یکی از حسابهای صندوق/بانک/تنخواه/اسناد پرداختنی/حساب پرداختنی باشد .
- فروش کالای تجاری در سیستم دائمی
وجوه نقد (بد) ۲۴۰۰۰
فروش (بس) ۲۴۰۰۰
بهای تمام شده کالای فروش رفته(بد) ۲۰،۰۰۰
موجودی کالا (بس) ۲۰،۰۰۰
*فروش ۲۰ واحد به بهای ۱۲ – بهای تمام شده فروش رفته ۲۰ واحد کالا
**بدهکارمی تواند یکی از حسابهای صندوق/بانک/تنخواه/اسناد دریافتنی/حساب دریافتنی باشد .
- فروش کالای تجاری در سیستم ادواری
وجوه نقد(بد) ۳۰،۰۰۰
فروش کالا (بس) ۳۰،۰۰۰
در سیستم ادواری برای حساب تمام شده فروش رفته در طی سال سند صادر نمی گردد.
در پایان سال اسناد حسابداری مکمل زیر پس از قیمت گذاری کالا شمارش شده به شرح زیر صادر می گردد.. در صورتی که ۱۰ عدد موجودی اول دوره ۱.۰۰۰ ثبت گردد ثبت در پایان سال بصورت زیر انجام می گیرد:
- ثبت موجودی اول دوره به حساب خرید کالا
خرید کالا (بد) ۱۰،۰۰۰
موجودی کالا (بس) ۱۰،۰۰۰
- ثبت بهای تمام شده فروش رفته و موجودی پایان دوره کالا از حساب خرید
بهای تمام شده فروش رفته (بد) ۲۰،۰۰۰
موجودی کالا (بد) ۲۰،۰۰۰
خرید کالا (بس) ۱۰،۰۰۰
براساس استاندارد حسابداری شماره ۶ بخش عمومی ، موجودی کالای پایان دوره باید در تاریخ ترازنامه بر اساس بهای تمام شده و خالص ارزش فروش در صورتهای مالی منعکس شود. حال در صورتی که بهای تمام شده موجودی ها با یکدیگر متفاوت باشند به یکی از روش های fifo و نرخ میانگین (که امروزه براحتی توسط نرم افزار انبارداری) محاسبه می گردد و با خالص فروش (مخارج برآوردی تکمیل فروش و توزیع) مقایسه می گردد. حال ممکن است به هر دلیلی ارزش موجودی کالا کمتر از بهای تمام شده شود در صورتی که موقتی نباشد، برای نشان دادن زیان ارزش موجودی کالا کاهش داده می شود و در ترازنامه بیش از خالص فروش گزارش نمی شود. می توان از یک حساب کاهنده موجودی جهت ثبت زیان استفاده کرد.
♦ مشاهده <محصولات> پروگ استار
(انتشار با ذکر منبع بلا مانع است)