نسبت‌های مالی کلیدی و نسبت های پوششی

نسبت‌های مالی کلیدی ابزارهایی هستند که برای ارزیابی وضعیت مالی و عملکرد شرکت‌ها استفاده می‌شوند. این نسبت‌ها به تحلیل‌گران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا درک بهتری از سلامت مالی، کارایی، و پتانسیل رشد یک شرکت داشته باشند. در اینجا به توضیح برخی از نسبت‌های مالی کلیدی می‌پردازم:

نسبت جاری (Current Ratio): نشان‌دهنده توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با استفاده از دارایی‌های جاری است.
نسبت آنی (Quick Ratio): مشابه نسبت جاری است اما موجودی‌ها را در محاسبه شامل نمی‌شود، زیرا ممکن است به سرعت به پول نقد تبدیل نشوند.
نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام (Debt-Equity Ratio): نشان‌دهنده میزان استفاده شرکت از بدهی برای تامین مالی دارایی‌های خود است.
نسبت گردش دارایی (Asset Turnover Ratio): نشان‌دهنده کارایی شرکت در استفاده از دارایی‌های خود برای تولید فروش است.
نسبت بازده دارایی (Return on Assets – ROA): نشان‌دهنده توانایی شرکت در تولید سود از دارایی‌های خود است.
نسبت بازده حقوق صاحبان سهام (Return on Equity – ROE): نشان‌دهنده توانایی شرکت در تولید سود برای سهامداران است.

این نسبت‌ها به همراه دیگر نسبت‌های مالی مانند نسبت قیمت به درآمد (P/E Ratio)، سود هر سهم (EPS)، و نسبت سرمایه در گردش (Working Capital Ratio)، اطلاعات مفیدی را برای تحلیل و مقایسه شرکت‌ها فراهم می‌آورند و به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

نسبت‌های مالی کلیدی در تحلیل بنیادی وضعیت شرکت‌ها نقش مهمی دارند و شامل دسته‌های زیر می‌شوند:

نسبت‌های نقدینگی: این نسبت‌ها توانایی شرکت در بازپرداخت تعهدات کوتاه مدت و بلند مدت را نشان می‌دهند.
نسبت‌های اهرمی و پوششی: این نسبت‌ها میزان استفاده از اهرم مالی و توانایی شرکت در پوشش دادن به هزینه‌های مالی را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
نسبت‌های فعالیت یا بازدهی: این نسبت‌ها کارایی شرکت در بهره‌گیری از دارایی‌های خود را مورد سنجش قرار می‌دهند.
نسبت‌های سودآوری: این نسبت‌ها میزان سودآوری عملیاتی شرکت را نشان می‌دهند.
نسبت‌های ارزش بازار: این نسبت‌ها ارزش بازاری شرکت را با توجه به قیمت سهام و سودآوری مورد بررسی قرار می‌دهند.

همچنین بخوانید : حسابداری و نقش آن در مدیریت سازمانها

برای مثال، برخی از نسبت‌های مالی رایج عبارتند از:

نسبت جاری: نشان‌دهنده توانایی شرکت در پوشش دادن به بدهی‌های کوتاه مدت با استفاده از دارایی‌های جاری است.
نسبت سریع (آنی): مشابه نسبت جاری است اما دارایی‌های دشوارتر در نقدشوندگی را حذف می‌کند.
نسبت بدهی به سهام داران (D/E): نشان‌دهنده میزان بدهی شرکت در مقایسه با حقوق صاحبان سهام است.
نسبت سود به فروش، که به آن حاشیه سود نیز گفته می‌شود، با تقسیم سود خالص بر درآمد حاصل از فروش محاسبه می‌شود. فرمول آن به صورت زیر است:
$100 \times (درآمد فروش / سود خالص)= نسبت سود به فروش$
در این فرمول، سود خالص به معنای سود باقیمانده پس از کسر تمام هزینه‌ها از درآمد کل است. این نسبت معمولاً به صورت درصد بیان می‌شود و نشان‌دهنده سودآوری شرکت از هر واحد پول فروش است.

این نسبت‌ها به تحلیلگران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا وضعیت مالی شرکت‌ها را بهتر درک کنند و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

همچنین نسبت‌های اهرمی، که به آن‌ها نسبت‌های سرمایه‌گذاری نیز گفته می‌شود، شاخص‌هایی هستند که توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های میان‌مدت و بلندمدت را نشان می‌دهند. این نسبت‌ها به تحلیلگران کمک می‌کنند تا سطح بدهی شرکت و توانایی آن در مدیریت بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام را ارزیابی کنند. به طور خلاصه، نسبت‌های اهرمی عبارتند از:

نسبت بدهی: مجموع بدهی‌ها تقسیم بر مجموع دارایی‌ها.
نسبت سرمایه: مجموع دارایی‌ها تقسیم بر مجموع سرمایه.
نسبت بدهی به سرمایه: مجموع سرمایه تقسیم بر کل بدهی‌ها.
توان پرداخت بهره: هزینه بهره تقسیم بر سود قبل از بهره و مالیات.

همچنین بخوانید : معرفی حسابداری صنعتی

این نسبت‌ها به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا ریسک مالی شرکت‌ها را بهتر درک کرده و تصمیمات آگاهانه‌تری در مورد سرمایه‌گذاری‌های خود بگیرند.

نسبت‌های پوششی، مجموعه‌ای از شاخص‌های مالی هستند که توانایی یک شرکت در پرداخت تعهدات مالی خود مانند بهره وام‌ها و سود سهام را ارزیابی می‌کنند. این نسبت‌ها به سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان کمک می‌کنند تا درک بهتری از ریسک مالی شرکت داشته باشند. برخی از نسبت‌های پوششی عبارتند از:

نسبت پوشش بهره: نشان‌دهنده تعداد دفعاتی است که سود قبل از کسر بهره و مالیات (EBIT) می‌تواند هزینه‌های بهره را پوشش دهد. فرمول آن به صورت زیر است:

(هزینه بهره / EBIT)= نسبت پوششی بهره

نسبت پوشش سود سهام: این نسبت توانایی شرکت در پرداخت سود سهام را با توجه به سود خالص موجود بررسی می‌کند.
نسبت پوشش بدهی(Coverage Ratio) : این نسبت توانایی شرکت در پرداخت اصل و بهره بدهی‌های موجود را ارزیابی می‌کند.
نسبت پوشش دارایی: این نسبت برای ارزیابی توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های خود با استفاده از دارایی‌هایش استفاده می‌شود.

هر چه این نسبت‌ها بالاتر باشند، نشان‌دهنده توانایی بیشتر شرکت در مدیریت بدهی‌ها و پرداخت تعهدات مالی است. نسبت‌های پوششی بالا می‌توانند نشانه‌ای از سلامت مالی و پایداری شرکت باشند، در حالی که نسبت‌های پایین ممکن است نشان‌دهنده ریسک بالاتر برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان باشند.

مثلاً نسبت پوشش بدهی (Debt Service Coverage Ratio یا DSCR)، که نشان‌دهنده توانایی یک شرکت برای پرداخت تعهدات بدهی خود، از جمله اصل و بهره وام، است، با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

همچنین بخوانید : استانداردهای حسابداری در ایران

(کل خدمات بدهی/درآمد عملیاتی خالص)=DSCR

در این فرمول، درآمد عملیاتی خالص به معنای سود قبل از کسر بهره، مالیات، استهلاک و پرداخت‌های اصل وام است. کل خدمات بدهی شامل کل پرداخت‌های اصل و بهره وام در یک دوره مالی می‌شود. نسبت بالای 1 نشان‌دهنده این است که شرکت درآمد کافی برای پوشش کامل تعهدات بدهی خود دارد.

استفاده از نسبت‌های مالی، می‌تواند وضعیت مالی شرکت‌ها را تحلیل کرده و به ما در درک بهتر سلامت مالی و پایداری آن‌ها کمک کند و اینکه نسبت‌های مالی به ما اجازه می‌دهند تا ریسک مرتبط با سرمایه‌گذاری در یک شرکت را ارزیابی کنیم. همچنین می‌توان از نسبت‌های مالی برای مقایسه عملکرد مالی شرکت‌های مختلف استفاده کنیم و این نسبت‌ها می‌توانند در پیش‌بینی و درک عملکرد مالی آینده شرکت‌ها مفید باشند.

نسبت‌های مالی ابزارهای کلیدی در تحلیل مالی هستند که به سرمایه‌گذاران و تحلیلگران کمک می‌کنند تا وضعیت مالی شرکت‌ها را ارزیابی کنند. این نسبت‌ها شامل نسبت‌های نقدینگی، اهرمی، فعالیت، سودآوری و ارزش بازار هستند. نسبت‌های پوششی، مانند نسبت پوشش بهره و نسبت پوشش خدمات بدهی، توانایی شرکت در پرداخت تعهدات مالی را نشان می‌دهند. این اطلاعات برای تصمیم‌گیری‌های آگاهانه و ارزیابی ریسک سرمایه‌گذاری حیاتی هستند. به عنوان دستیار هوش مصنوعی، من می‌توانم تحلیل‌های مبتنی بر این نسبت‌ها را ارائه دهم، اما تصمیم‌گیری نهایی با شماست.

♦ مشاهده <محصولات> پروگ استار

(انتشار با ذکر منبع بلا مانع است)

دیدگاه‌ خود را بنویسید لغو پاسخ